1. Czym jest zespół Sjögrena (ang. Sjögren syndrome, SS)?
Zespół Sjögrena jest przewlekłą chorobą zapalną o podłożu autoimmunologicznym, która charakteryzuje się powstawaniem nacieków z limfocytów w obrębie gruczołów wydzielniczych (łzowych, ślinowych) i zaburzeniami ich funkcji oraz zmianami zapalnymi w obrębie wielu układów i narządów.
2. Która płeć obarczona jest większym ryzykiem zachorowania na SS?
Na zespół Sjögrena 9-krotnie częściej chorują kobiety. Najbardziej narażone są osoby po 40. roku życia, a szczyt zachorowańhttps://laboratorium.info.pl/choroby-autoimmunizacyjne-a-kobiety-czyli-dlaczego-panie-choruja-czesciej/ przypada na 50. rok życia. Zespół Sjögrena jest drugą – zaraz po reumatoidalnym zapaleniu stawów (RZS) – najczęściej występującą chorobą autoimmunologiczną.
3. Jakie są objawy choroby?
Do charakterystycznych objawów SS należy suchość w ustach, utrata smaku, dyskomfort podczas jedzenia, pieczenie i zaczerwienienie spojówek. Jest to spowodowane zaburzeniami czynności gruczołów łzowych i ślinowych. Na skórze mogą wystąpić wykwity pod postacią plamicy, pokrzywki lub owrzodzeń. Czasami choroba atakuje narządy wewnętrzne. Chorzy mogą odczuwać ból stawów i mięśni, skarżyć się na ogólne zmęczenie oraz stany podgorączkowe.
4. Na czym polega diagnostyka zespołu Sjögrena?
Postępowanie diagnostyczne w przebiegu SS obejmuje badania laboratoryjne (przeciwciała ANA – 90%), obrazowe (USG ślinianek) i okulistyczne, a także ocenę wytwarzania śliny oraz biopsję gruczołu ślinowego mniejszego.
5. Jakie przeciwciała oznaczamy w diagnostyce zespołu Sjögrena?
U pacjentów z zespołem Sjögrena wykrywane są przeciwciała anty-SS-A oraz anty-SS-B.
6. Jakie są rokowania dla chorych na SS?
Rokowania co do długości życia są zależne od powstawania chłoniaków. Ze względu na zwiększone ryzyko ich rozwoju zaleca się stałą obserwację kliniczną pacjentów oraz cykliczne badania laboratoryjne.
Opracowano na podstawie: Interna Szczeklika 2017, red. P. Gajewski, Kraków 2017, wyd. 8.