Czego szukasz?

Autoimmunologia
Wróć
Wróć
test text

Znajdź laboratorium

Pemphigoid ciężarnych

Pemphigoid ciężarnych (łac. Pemphigoid gestationis, PG) jest chorobą zaliczaną do autoimmunologicznych chorób pęcherzowych skóry ujawniającą się podczas ciąży. PG może powodować przedwczesny poród, rzadziej w jego wyniku może dochodzić do poronienia. PG cechują zmiany rumieniowo-pęcherzowe z towarzyszącym świądem i pieczeniem, bez objawów zatrucia ciążowego. Pemphigoid ciężarnych może mieć charakter paranowotworowy.

Pemphigoid ciężarnych – przyczyny i częstość występowania

Pemphigoid ciężarnych jest chorobą rzadką, częstość występowania szacuje się na: 1 na 20 000–50 000 ciąż. Do klinicznego ujawnienia się choroby dochodzi zwykle w zaawansowanej ciąży (drugi lub trzeci trymestr), rzadziej krótko po porodzie.

Powstawanie wykwitów skórnych związane jest z obecnością autoprzeciwciał przeciwko antygenom błony podstawnej, które łączą skórę właściwą z naskórkiem. Przeciwciała te mogą być przenoszone biernie na noworodka, co skutkuje pojawieniem się podobnych zmian skórnych, jednak u niemowląt te objawy zazwyczaj ustępują spontanicznie.

Ważnym czynnikiem wpływającym na rozwój PG jest czynnik hormonalny, co potwierdza cofanie się choroby po porodzie oraz możliwość ponownego wystąpienia zmian w kolejnej ciąży lub przy stosowaniu terapii hormonalnej.

Pemphigoid ciężarnych – objawy

Pemphigoid ciężarnych charakteryzują zmiany rumieniowo-pęcherzowe z towarzyszącym obrzękiem, świądem i pieczeniem. Choroba najczęściej rozpoczyna się na brzuchu w okolicy pępka w postaci rozległych rumieni. Objawy z czasem mogą się uogólnić i występować na innych częściach ciała, oszczędzając twarz i błony śluzowe. U chorych obserwuje się wielopostaciowe osutki i bolesne pęcherze na dłoniach i stopach, którym towarzyszy silny świąd.

Pemphigoid ciężarnych – diagnostyka

Rozpoznanie pemphigoidu ciężarnych ustala się na podstawie analizy objawów klinicznych oraz badań dodatkowych. W surowicy pacjentek z pemphigoidem ciężarnych wykrywa się autoprzeciwciała skierowane przeciwko strukturom hemidesmosomalnym, głównie anty-BP180, rzadziej anty-BP230.

AutoprzeciwciałaRodzaj badania
przeciwko antygenom błony podstawnej naskórkaprzesiewowe
anty-BP230specjalistyczne
anty-BP180specjalistyczne