Autoimmunizacyjne choroby układu wewnątrzwydzielniczego

Endokrynologia, czyli dziedzina medycyny zajmująca się badaniem gruczołów wydzielania wewnętrznego i regulacją hormonalną, obejmuje również schorzenia, których podstawą są zaburzenia w działaniu układu odpornościowego.

Autoimmunizacyjne choroby układu wewnątrzwydzielniczego to grupa schorzeń, w których układ immunologiczny atakuje własne komórki i tkanki gruczołów dokrewnych, prowadząc do zaburzeń w produkcji i funkcjonowaniu hormonów. Układ wewnątrzwydzielniczy (inaczej dokrewny, hormonalny lub endokrynny) składa się z różnych gruczołów, takich jak tarczyca, trzustka, nadnercza, przytarczyce oraz gonady, które są odpowiedzialne za wydzielanie hormonów niezbędnych do regulacji wielu procesów życiowych.

Do najczęściej występujących autoimmunizacyjnych schorzeń endokrynologicznych zaliczamy:

• cukrzycę typu 1 – w jej przebiegu autoprzeciwciała atakują komórki trzustki produkujące insulinę

oraz autoimmunizacyjne choroby tarczycy:

• chorobę Hashimoto – przewlekłe zapalenie tarczycy, w którym układ odpornościowy niszczy komórki tarczycy, prowadząc do niedoczynności tego gruczołu (niedoczynność tarczycy)
• chorobę Gravesa-Basedowa – przeciwny stan do choroby Hashimoto, w którym układ odpornościowy atakuje tarczycę, powodując nadmierną produkcję hormonów tarczycy, co z kolei prowadzi do nadczynności tarczycy