Znaczenie badań serologicznych w podejmowaniu decyzji o kwarantannie

Jedną ze strategii ograniczania rozprzestrzeniania się infekcji SARS-CoV-2 jest kwarantanna i izolacja. Kwarantanna jest nakładana na osoby zdrowe, które miały kontakt z osobami chorymi lub podejrzewanymi o zakażenie koronawirusem, natomiast izolacji poddaje się osoby chore na COVID-19 (Coronavirus disease 2019) (1).

Kara za nieprzestrzeganie kwarantanny

Osoby objęte kwarantanną nie mogą opuszczać miejsca swojego zamieszkania lub miejsca wskazanego do odbycia kwarantanny, a za jej nieprzestrzeganie grozi kara finansowa w wysokości do 30 tysięcy złotych (2).

Jak zadecydować o wypisie chorego na COVID-19 ze szpitala lub o zakończeniu kwarantanny domowej?

Po 14 dniach osoby poddane kwarantannie są z niej zwalniane, chyba że wystąpią u nich objawy COVID-19.
Zgodnie z zaleceniami Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC) pacjent może zostać wypisany ze szpitala, zwolniony z izolacji lub kwarantanny domowej na podstawie:

• kryteriów klinicznych (np. brak gorączki przez co najmniej 3 dni, poprawa objawów ze strony układu oddechowego, wykazanie wchłaniania stanu zapalnego w badaniu obrazowym, brak konieczności opieki szpitalnej z powodu innej patologii)
• negatywnych wyników badań laboratoryjnych (RT-PCR) w kierunku infekcji SARS-CoV-2 (wymagane jest otrzymanie min. 2 negatywnych wyników testów RT-PCR dla próbek pobranych z dróg oddechowych, a odstęp czasu pomiędzy pobraniem próbek powinien wynosić co najmniej 24 h). U pacjentów, których stan kliniczny uległ poprawie, a objawy choroby ustąpiły, zaleca się badanie kontrolne RT-PCR po upływie co najmniej 7 dni od momentu wystąpienia pierwszych objawów COVID-19 lub po upływie co najmniej 3 dni od ustąpienia gorączki. U pacjentów bezobjawowych należy wykonać badanie kontrolne RT-PCR po upływie 14 dni od czasu uzyskania pierwszego dodatniego wyniku badania
• testów serologicznych (pojawienie się specyficznych przeciwciał IgG, gdy dostępny jest odpowiedni test serologiczny) (3)

Badania serologiczne a podejmowanie decyzji o kontynuacji lub przerwaniu kwarantanny

Zgodnie z zaleceniami ECDC badania serologiczne wykrywające specyficzne przeciwciała anty-SARS-CoV-2 we krwi pacjenta mogą być pomocne przy podejmowaniu decyzji o przerwaniu bądź kontynuacji izolacji lub kwarantanny (3).

Obecność specyficznych przeciwciał anty-SARS-CoV-2 klasy IgG we krwi pacjenta potwierdza kontakt z nowym koronawirusem. Wyniki opublikowanych dotychczas badań naukowych na modelu zwierzęcym wskazują, że makaki, które przebyły zakażenie SARS-CoV-2, są odporne na reinfekcję tym samym szczepem wirusa (4). Ponadto pierwsze wyniki badań nad zastosowaniem osocza pozyskanego od osób, które przechorowały COVID-19 i wytworzyły przeciwciała neutralizujące anty-SARS-CoV-2, jako środka terapeutycznego w leczeniu infekcji nowym koronawirusem o ciężkim przebiegu są bardzo obiecujące. U pacjentów, którym podano osocze ozdrowieńców, zaobserwowano znaczną poprawę stanu klinicznego (5) (6).

Zastosowanie testów serologicznych w celu określenia możliwości powrotu do aktywności zawodowej

W czasie pandemii COVID-19 szpitale i inne placówki medyczne borykają się z ogniskami zakażeń wśród personelu. Stosowanie testów serologicznych może być przydatnym narzędziem diagnostycznym wśród osób, które są szczególnie narażone na kontakt z SARS-CoV-2 w codziennej pracy (m.in. lekarze, farmaceuci, policjanci, pracownicy sklepów). Badania epidemiologiczne prowadzone wśród tych grup zawodowych mogą posłużyć do wyodrębnienia ozdrowieńców i osób, u których niedawno doszło do zakażenia (w takim przypadku niezbędne jest potwierdzenie zakażenia badaniem RT-PCR) (7).