Jelito cienkie to część układu pokarmowego łącząca żołądek z jelitem grubym. Odpowiada za wchłanianie produktów trawienia pokarmu, a proces ten jest kluczowy dla prawidłowego odżywienia naszego organizmu. W jelicie cienkim bytują bakterie, ale jest ich znacznie mniej niż w jelicie grubym. Jelito grube i cienkie różnią się również rodzajem zamieszkujących je bakterii. SIBO to stan, w którym obserwuje się znaczny wzrost liczby bakterii w jelicie cienkim, przy czym pośród nich znajdują się także te pierwotnie występujące w jelicie grubym. Przerost bakterii w jelicie cienkim, zwany też zespołem rozrostu bakteryjnego, to schorzenie, które powoduje uciążliwe objawy ze strony dolnego odcinka przewodu pokarmowego. Dolegliwości te często mylone są z objawami występującymi w zespole jelita drażliwego.
10 czynników, które mogą świadczyć o tym, że cierpisz na SIBO
SIBO można podejrzewać u osób, u których występują:
- gazy
- wzdęcia
- biegunki
- bóle lub skurcze brzucha
- zaparcia (mniej powszechne od biegunek)
- niedobory witaminy B12 oraz innych witamin i minerałów
- zaburzenia we wchłanianiu tłuszczów
a także u osób z:
- zespołem jelita drażliwego lub nieswoistą chorobą zapalną jelit
- nietolerancją pokarmową glutenu, kazeiny, laktozy, fruktozy i innych
- przewlekłymi chorobami, takimi jak fibromialgia, zespół chronicznego zmęczenia, cukrzyca, zaburzenia nerwowo-mięśniowe i choroby autoimmunologiczne
Jak zdiagnozować SIBO?
Test oddechowy – badanie to jest złotym standardem diagnostyki SIBO, pomimo że jest dosyć uciążliwe. Pacjent musi pościć przez 12 godzin przed badaniem, a następnie wdmuchnąć powietrze w mały balonik. Tak zbierana jest wyjściowa próbka wydychanego powietrza. Następnie osoba badana musi przyjąć odpowiednią ilość cukru, a po jego spożyciu przez 3 godziny lub więcej pobierane są kolejne próbki powietrza w 15–20-minutowych odstępach. Nieprawidłowy wynik testu oddechowego może świadczyć także o niewydolności trzustki lub celiakii.
Test pośredni dysbiozy – badanie to jest wykonywane z próbki moczu w celu identyfikacji produktów będących metabolitami drożdży lub bakterii jelita cienkiego. Jeżeli w Twoim jelicie znajdują się drożdże lub doszło do przerostu bakterii, ich metabolity pojawią się w moczu. Ocena poziomu tych związków w badanym materiale może być źródłem istotnych informacji na temat nieprawidłowej flory bakteryjnej zasiedlającej jelita.
Badanie kału – badanie to pozwala ocenić stan flory bakteryjnej w jelicie grubym. Jeżeli zaobserwowany zostanie nadmiar dobrych bakterii, można podejrzewać SIBO.
Wywiad z pacjentem – w postawieniu diagnozy pomocny jest także wywiad z pacjentem, dotyczący historii i rodzaju jego dolegliwości.
Jak leczyć SIBO?
Standardowa terapia SIBO obejmuje przyjmowanie antybiotyku o nazwie Xifaxan. W związku z tym, że nie jest on dobrze wchłaniany przez organizm, pozostaje głównie w jelitach i jest bardzo skuteczny w leczeniu SIBO. Pomocne jest także przejście pacjenta na dietę niskowęglowodanową i wolną od białej, rafinowanej mąki, a także cukrów oraz alkoholu. SIBO to choroba, która po zakończeniu leczenia może powrócić, dlatego też zaleca się stosowanie długoterminowej diety.
Opracowano na podstawie:
- Myers A., 10 Signs You Have Small Intestinal Bacterial Overgrowth (SIBO).
- Dukowicz A.C. et al., Small Intestinal Bacterial Overgrowth: A Comprehensive Review, Gastroenterology & Hepatology 2007; 3 (2): 112–122.