Podostra neuropatia czuciowa (ang. subacute sensory neuronopathy, SSN) to choroba, którą można zaliczyć do tzw. neurologicznych zespołów paranowotworowych. Jej rozwój wiąże się z pierwotnym zniszczeniem czuciowej komórki nerwowej. Przebieg schorzenia ma zwykle charakter podostry (przebiegający bez gwałtownych objawów). Choroby paranowotworowe to takie, u których podłoża leży rozwijający się nowotwór. Również w przypadku podostrej neuropatii czuciowej objawy choroby nawet o ponad 4 miesiące wyprzedzają rozpoznanie pierwotnego nowotworu.
Podostra neuropatia czuciowa – objawy
Podostra neuropatia czuciowa może się wiązać z objawami takimi jak:
- wieloogniskowe lub asymetryczne zaburzenia czucia
- dolegliwości bólowe w obrębie kończyn górnych, czasem także twarzy i tułowia
- zaburzenia chodu
- u części chorych – obniżenie napięcia mięśniowego i zaniki mięśniowe
- zaburzenia autonomiczne – często niedrożność rzekoma jelit
Podostra neuropatia czuciowa – badania
Oprócz obserwacji objawów występujących u pacjenta do postawienia diagnozy przydatne są różnorakie badania. Wśród nich można wymienić elektromiografię oraz badania laboratoryjne płynu mózgowo-rdzeniowego i surowicy.
Przeciwciała antyneuronalne
Jednym z parametrów oznaczanych w surowicy i/lub płynie mózgowo-rdzeniowym są autoprzeciwciała, czyli białka produkowane przez układ immunologiczny. Neurologiczne zespoły paranowotworowe są zaburzeniami autoimmunizacyjnymi, czyli takimi, w których układ immunologiczny zaczyna atakować i niszczyć komórki własnego organizmu. Towarzyszy temu produkcja przeciwciał przeciwko komórkom nerwowym, czyli tak zwanych przeciwciał antyneuronalnych.
Najczęściej wykrywane przeciwciała antyneuronalne u chorych cierpiących na podostrą neuropatię czuciową to:
- anty-Hu
- anty-amfifizyna
- anty-Ma2
Podostra neuropatia czuciowa – powiązane nowotwory
Podostra neuropatia czuciowa często towarzyszy nowotworom złośliwym jajnika, a także nowotworom złośliwym piersi, niedrobnokomórkowemu rakowi płuc oraz chłoniakom.