Polskie Towarzystwo Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych (PTEiLChZ) w leczeniu boreliozy zaleca stosowanie kilku antybiotyków. Tak jak wszystkie leki, mogą one dawać skutki uboczne, które mogą być bardzo zróżnicowane, od łagodnych, takich jak niestrawność, reakcje alergiczne, biegunka, aż do bardziej poważnych, ale rzadko występujących efektów, takich jak anafilaksja czy poważne reakcje skórne. Oto krótka charakterystyka tych antybiotyków i ich potencjalnych skutków ubocznych.
Doksycyklina
Doksycyklina – antybiotyk z grupy tetracyklin, stosowany przy zakażeniach układu oddechowego, moczowego oraz boreliozie. Hamuje rozwój bakterii poprzez blokowanie ich zdolności do namnażania. Może powodować niestrawność, podrażnienie przełyku, reakcje alergiczne, fotouczulenie (wrażliwość na światło).
Amoksycylina
Amoksycylina – antybiotyk często stosowany przy boreliozie. Zabija bakterie poprzez niszczenie ich ściany komórkowej. Skutki uboczne mogą obejmować reakcje alergiczne, biegunkę, nudności, a w przypadkach rzadkich poważniejsze reakcje alergiczne, takie jak anafilaksja.
Cefuroksym, ceftriakson, cefotaksym
Cefuroksym, ceftriakson, cefotaksym – są to antybiotyki z grupy cefalosporyn, wykorzystywane w leczeniu boreliozy. Działają na różne rodzaje bakterii poprzez zakłócanie produkcji białek, co prowadzi do zahamowania ich wzrostu. Mogą wywoływać reakcje alergiczne, biegunkę, nudności, a rzadziej bywają przyczyną poważniejszych reakcji alergicznych.
Skutki uboczne mogą wystąpić jednak rzadko i tylko u niektórych pacjentów. Należy skonsultować się z lekarzem w przypadku pojawienia się jakichkolwiek reakcji niepożądanych podczas przyjmowania antybiotyków.
