Cytomegalia to choroba zakaźna wywoływana przez cytomegalowirusa (cytomegalovirus, CMV). Większość zakażeń wirusem cytomegalii przebiega bezobjawowo. Po pierwszej infekcji wirus przechodzi w stan nieaktywny (uśpiony), w przyszłości może dojść do reaktywacji zakażenia (zakażenie nawracające, wtórne). Dzieje się tak przeważnie w stanach osłabienia organizmu.
Cytomegalia w ciąży
Cytomegalia jest szczególnie niebezpieczna w ciąży, gdyż może powodować wady rozwojowe płodu, a nawet doprowadzić do poronienia. Najgroźniejsze dla rozwoju dziecka są zakażenia na początku ciąży oraz występujące u matki po raz pierwszy. Wirus cytomegalii jest główną przyczyną niedosłuchu o podłożu niegenetycznym oraz ważnym czynnikiem uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego (1).
Cytomegalia wrodzona – objawy
Jedynie 10% dzieci po urodzeniu ma objawy choroby, takie jak małogłowie, ograniczenie wzrostu, powiększenie wątroby, żółtaczka. W pozostałych przypadkach (80–90%) wady mogą ujawniać się u dziecka po wielu miesiącach, a nawet latach po urodzeniu. Niezależnie od obrazu klinicznego tuż po narodzinach, cytomegalia wrodzona wiąże się z ryzykiem nieprawidłowego rozwoju neurologicznego, zaburzeń widzenia, niedosłuchu czy nawet utraty słuchu (ang. Sensineural Hearing Loss, SNHL).
Cytomegalia – badania przeciwciał
Wtórne zakażenie CMV w ciąży jest możliwe, ale nie stanowi już takiego zagrożenia dla dziecka. Dlatego przed ciążą warto dowiedzieć się czy kobieta wcześniej chorowała już na cytomegalię. U kobiet planujących macierzyństwo warto wykonać badanie, które umożliwia ocenę obecności przeciwciał IgG przeciwko CMV. U pacjentek, u których testy wykażą wynik ujemny, czyli brak typowych przeciwciał w klasie IgG, istnieje ryzyko wystąpienia infekcji pierwotnej w trakcie ciąży. Jeśli we krwi kilka miesięcy przed ciążą znajdują się przeciwciała IgG przeciwko CMV, oznacza to, że kobieta przeszła cytomegalię, a obecne przeciwciała chronią ją przed pierwotną infekcją.
Opracowano na podstawie: Sieroszewski P., Bober Ł., Kłosiński W., Zakażenia podczas ciąży, Perinatologia, Neonatologia i Ginekologia 2012, 5.2: 65–84.