Ze względu na zmiany klimatyczne i coraz łagodniejsze zimy do ukłucia przez kleszcza może dojść przez cały rok, choć najbardziej narażeni na atak tych pajęczaków jesteśmy w okresie od wiosny do jesieni. Ponieważ liczba przypadków boreliozy, choroby przenoszonej przez kleszcze, rośnie z roku na rok, warto zapoznać się z kilkoma wskazówkami dotyczącymi reagowania na ukłucie oraz postępowania po usunięciu kleszcza.
Jak usunąć kleszcza?
Po ukłuciu przez kleszcza należy go jak najszybciej i w prawidłowy sposób usunąć. W tym celu można użyć specjalnie zaprojektowanych narzędzi, które ułatwiają dokładne usunięcie kleszcza. Należą do nich: karty, kleszczołapki oraz aspiratory próżniowe, które można kupić w aptekach, drogeriach czy przez Internet. Aby usunąć kleszcza w całości, najlepiej zapoznać się z instrukcją obsługi wybranego narzędzia. Po usunięciu kleszcza miejsce ukłucia należy zdezynfekować. Jeśli fragment kleszcza pozostanie w skórze, można spróbować delikatnie usunąć go pęsetą. W razie trudności z usunięciem kleszcza w całości lub pojawienia się niepokojących objawów konieczna jest konsultacja z lekarzem. Jeśli jednak kleszcz został prawidłowo usunięty, wizyta u lekarza nie jest obowiązkowa.
Obserwacja po ukłuciu przez kleszcza
Po ukłuciu przez kleszcza konieczna jest obserwacja całego ciała, a nie tylko miejsca, w którym zauważyliśmy tego pajęczaka. Jeśli kleszcz zostanie usunięty w ciągu 24 godzin od ukłucia, ryzyko zakażenia bakteriami Borrelia jest minimalne. Niestety, zasada ta nie dotyczy wirusa kleszczowego zapalenia mózgu (KZM). W przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów sugerujących infekcję, należy zgłosić się do lekarza. Do wizyty u lekarza powinny skłonić takie symptomy, jak powiększający się rumień (tzw. wędrujący), pozostawiony w skórze fragment kleszcza, objawy grypopodobne występujące w ciągu kilku dni po ukąszeniu, objawy neurologiczne, ból stawów, zaburzenia rytmu serca, ból w klatce piersiowej oraz inne niepokojące dolegliwości wymagające wyjaśnienia.
Diagnostyka i leczenie boreliozy
Lekarz, na podstawie przeprowadzonego wywiadu, może postawić diagnozę (np. w przypadku rumienia wędrującego) i zalecić leczenie lub skierować pacjenta na badania krwi. Diagnostyka laboratoryjna boreliozy przebiega dwuetapowo. Najpierw zaleca się wykonanie testów na obecność swoistych przeciwciał IgM i IgG metodą ELISA/ChLIA. Wynik ujemny na tym etapie kończy diagnostykę i wyklucza boreliozę. W przypadku wyniku granicznego lub dodatniego należy wykonać badanie weryfikujące metodą immunoblot.
Diagnoza boreliozy może początkowo budzić niepokój i obawy. Warto jednak pamiętać, że jest to choroba, którą można skutecznie leczyć za pomocą antybiotyków. Dlatego ważne jest, aby w przypadku pojawienia się rumienia wędrującego lub innych niepokojących objawów szybko zasięgnąć porady lekarskiej i rozpocząć właściwą terapię.
Diagnostyka boreliozy – gdzie zrobić badania?
Jeśli chcesz wykonać wiarygodną diagnostykę boreliozy, skorzystaj z wyszukiwarki laboratoriów dostępnej na naszej stronie internetowej. Po wpisaniu nazwy miejscowości otrzymasz informację o najbliższych laboratoriach wykonujących testy w kierunku boreliozy.
